Van asfalt tot eigenaarschap: hoe jongeren in Goes hun eigen urban sportpark bouwden.

Joeri van Wallenburg, buurtsportcoach bij SMWO

Na een paar gesprekken met mensen uit de kunst- en cultuurhoek, wilde ik terug naar mijn roots: sport. Ik dacht meteen aan Goes. Goes is een plek die net tussen minder stedelijke tot stedelijke gebieden valt. Daarnaast is het ook een plek waar jongeren zelf aan de basis stonden van een bloeiend urban sportpark.

Joeri van Wallenburg

Na even zoeken en bellen kwam ik via via uit bij Joeri van Wallenburg. Als buurtsportcoach bij SMWO is hij nauw betrokken bij het park. We spreken elkaar online. Zodra Joeri in beeld verschijnt, is zijn enthousiasme energiek en bevlogen.

“We begonnen ooit met een klein parkje”, vertelt hij. “Een paar ijzeren obstakels, dat was het. Door de uitstraling en omdat het al vervallen was trok het vooral overlast aan. Jongeren die wilden skaten, voelden zich er niet thuis. Er ontstond een duidelijke behoefte aan iets beters. Toen we hen die ruimte én eigenaarschap gaven, veranderde alles. Het park werd van hen. De sfeer sloeg om en de community groeide."

Die betrokkenheid begon al vroeg in het traject. “We hebben jongeren geïnterviewd en geportretteerd. Daardoor konden we de gemeente en buurtbewoners laten zien wie die jongeren écht zijn. Jongeren met passie voor sport die zich ook voor een plek willen inzetten.”

Het ontwerp van het park was een samenwerking tussen de gemeente en jongeren. “De pumptrack kwam vanuit de gemeente. Zij wilden een bredere doelgroep aanspreken. En dat werkte: nu zie je kleine kinderen op de pumptrack, en wat oudere jongeren in het skategedeelte. Ze inspireren elkaar.”

Wat maakt het park echt levendig? Joeri hoeft daar niet lang over na te denken. “De jongeren zelf. We geven ze budget, ondersteunen hen in het organiseren van netwerkgroepen en helpen bij het organiseren van activiteiten. We hebben ook geluk omdat het CIOS naast het park ligt. De studenten van het CIOS helpen mee bij evenementen, we kunnen er spullen opslaan. Daarnaast sporten sommige studenten van het CIOS in hun vrije tijd op het urban sportpark. Sommige hiervan zijn kartrekker geworden van het park en de activiteiten en helemaal bijzonder is dat er ook ondernemers opstaan die nu een eigen urban sports school hebben opgezet. Dit brengt allemaal nieuwe energie en aanbod.”

Het park is grotendeels zelfvoorzienend. “Dankzij een mobiele uitleen trailer, gesponsord door Rabobank en ZLM, kunnen we skateboards en BMX-fietsen uitlenen. Iedereen kan meedoen, ook als je geen eigen materiaal hebt.”

Maar niet elke gemeente heeft een CIOS om de hoek. Is zoiets dan ook elders mogelijk? Joeri knikt. “Zeker. De sleutel zit ’m in investeren in de community die er al is. Geef jongeren vertrouwen. Laat ze vrijwilligerswerk doen, kleine vergoedingen ontvangen, en vooral: laat ze meebeslissen. Het begint klein, maar groeit vanzelf als je het goed aanpakt.”

Ging alles meteen goed? Joeri grijnst. “Nee, hoor. We wilden te snel activeren. Nog voordat het park klaar was, schaften we verplaatsbare freerun-obstakels aan. Maar die staan nu vooral stof te vangen. Hadden we toen beter naar de jongeren geluisterd, dan hadden we dat geld slimmer ingezet.”

We komen steeds terug op één punt: de jongeren. Hoe betrek je ze, hoe houd je ze erbij? Joeri legt het rustig uit: “Vrijwilligerscontracten, een kleine vergoeding, regelmatig samenkomen. Maar het allerbelangrijkste is eigenaarschap. Geef jongeren invloed. Laat ze het park mee vormgeven. Dan worden ze vanzelf de motor van de plek.”

En het geld? Dat komt later wel. “Eerst de community bouwen. Als dat staat, volgt de rest.”

Ook de ligging van het park speelt mee. “Het zit precies goed: tussen sportclubs en andere aanbieders. Daardoor ontstaat kruisbestuiving. Georganiseerd en ongeorganiseerd sporten lopen in elkaar over. Mensen slaan samen spullen op, helpen elkaar. Het leeft.”

Tot slot vraag ik Joeri naar zijn tips voor andere gemeenten. Zijn lijst is kort, maar krachtig:

• Begin bij jongeren: luister, vraag, betrek;

• Bouw in fases aan de community, activiteiten en eigenaarschap en niet alles tegelijk;

• Zet buurtsportcoaches in als verbinders;

• Maak rolmodellen zichtbaar;

• Zoek samenwerking met scholen, bedrijven en gemeente.

"Want," besluit Joeri: “Een goed park bouw je niet van asfalt en beton alleen. Je bouwt het met vertrouwen, eigenaarschap en verbinding.”

Meer weten over SMWO of het urban sportpark in Goes?

Clinics, Workshops en events - Urban Goes Welzijnsorganisatie - SMWO

Op de hoogte blijven van alles rond straatsport en cultuurbeleid? Meld je aan voor onze nieuwsbrief: Aanmeldformulier